"Ευλογημένη να'ναι η σπίθα που καίει αθάνατη, μέσα στα σωθικά της Ελλάδας. Η σπίθα αυτή που αψηφώντας τις φρόνιμες συμβουλές της λογικής, βάζει φωτιά σ'ολάκερη τη ψυχή. Γίνεται η πυρκαγιά και φέρνει το θαύμα. Γιατί στο θαύμα και όχι στη λογική, χρωστάει την ανάστασή του το γένος".
Τι άλλο μπορούμε να προσθέσουμε εμείς σε αυτά τα απλά, μα τόσο σοφά λόγια ενός από τους αγνότερους αγωνιστές της επανάστασης, του στρατηγού Μακρυγιάννη;
Πώς άντεξε στα τετρακόσια και πλέον χρόνια σκλαβιάς, η ελληνική γλώσσα, πώς σώθηκαν οι παραδόσεις της φυλής μας, τα ήθη και τα έθιμά μας;
Ποια πίστη τα κράτησε όλα αυτά, όταν τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά;
Χωρίς αμφιβολία, ο αγώνας αυτός, έχει την ουσία και τις διαστάσεις ενός θαύματος.
Η προσφορά της εκκλησίας μας , στην υπόθεση της απελευθέρωσης του έθνους, μας απέδειξε περίτρανα την συμβολή της ορθοδοξίας στον αγώνα για την ανεξαρτησία.
Ξεκίνημα εθνικής ζωής και πηγή αληθινού πνευματικού βίου, ήταν ο απελευθερωτικός αυτός αγώνας!!!
Ας στραφεί ευλαβικά ο νους μας στους αθάνατους εκείνους προμάχους της εθνικής μας αποκατάστασης.
Ας τους υποσχεθούμε πως θ’ αποτελούν για μας αρχή και κανόνα ζωής και θα διαποτίζουν με το φρόνημά τους τους μεγάλους εθνικούς μας οραματισμούς.
Είναι χρέος ιερό, εθνική επιταγή, μέγιστο καθήκον!!! http://elas-lyste.blogspot.gr/2014/03/blog-post_9863.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου