Τι θέλουν να αλλάξουν στον νόμο για τις απεργίες

«Εχουν περάσει τριάντα χρόνια από την εφαρμογή του 1264/82… πρέπει να γίνει μέσα στο 2013 ένας ανοικτός και ειλικρινής διάλογος με τα κόμματα, τα συνδικάτα και όλους τους φορείς για την αλλαγή του πλαισίου προς όφελος των εργαζομένων και της κοινωνίας».

Με αυτή τη δήλωση κύκλοι του υπουργείου Εργασίας επιβεβαίωσαν χθες πλήρως το δημοσίευμα της «Ημερησίας» σχετικά με την πρόθεση αλλαγής του νόμου για τις απεργίες και τα προνόμια των συνδικαλιστών. Ζήτημα που ανέκυψε με αφορμή την πλήρη στέρηση του κοινωνικού συνόλου από βασικές υπηρεσίες με τις απεργίες των ναυτεργατών και στο Μετρό. ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, όμως, αντιδρούν εντόνως.
«Καμιά συνεννόηση δεν έχει γίνει για αλλαγή του ν. 1264/82, η συζήτηση αυτή δεν μας βρίσκει σύμφωνους», ανακοίνωσε το ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζοντας το ακατάλληλο του χρόνου: «Μια τέτοια παρέμβαση μπορεί να οδηγήσει σε όξυνση την ώρα που χρειάζεται συνεννόηση και κοινή προσπάθεια», υπογράμμισε δηλώνοντας, ωστόσο, τη «γνωστή διαφωνία» του ΠΑΑΟΚ «σε ακραίες λογικές και πρακτικές που εκφράζονται από ορισμένους στα συνδικάτα». «Οι σχεδιασμοί για νομοθετικές παρεμβάσεις δεν προσφέρουν και πρέπει να εγκαταλειφθούν… Ο κ. Βρούτσης και οι άλλοι υπουργοί στελέχη της ΝΔ πρέπει να καταλάβουν ότι δεν προωθούν το πρόγραμμα του κόμματός τους, αλλά το πρόγραμμα της κυβέρνησης συνεργασίας», κατέληξε η ανακοίνωση.
«Από ποια προγραμματική συμφωνία και από ποιες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης αντλεί το δικαίωμα ο υπουργός Εργασίας για να ανοίξει συζήτηση για τροποποίηση του συνδικαλιστικού νόμου 1264/82 για αλλαγές στον τρόπο λήψης απόφασης για απεργία (το περίφημο άρθρο 4 του Γ. Αρσένη), για επαναφορά της ανταπεργίας (λοκ αουτ) και για καθορισμό της οργάνωσης και δομής των συνδικαλιστικών οργανώσεων;» ρώτησε ο Δ. Χατζησωκράτης (ΔΗΜΑΡ).
Η δημοσιοποίηση του σχεδίου διαλόγου και αλλαγής του νόμου προκάλεσε, όπως αναμενόταν, την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και την οργή της ΓΣΣΕ, η οποία κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «επιχειρεί να απαγορεύσει τις απεργίες» και πως «ο τελικός στόχος της είναι να ευνουχίσει τους συνδικαλιστικούς φορείς που αντιδρούν στην πολιτική της». «Η απάντηση θα δοθεί στις 20 Φεβρουαρίου με την 24ωρη γενική πανελλαδική απεργία και με τις επόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν» προειδοποίησε.
Τα αγκάθια
Ο τρόπος λήψης των αποφάσεων για την κήρυξη απεργιών και το γεγονός ότι δεν συγκαλούνται γενικές συνελεύσεις εργαζομένων, δεν υπάρχουν απαρτίες ούτε γίνονται μυστικές ψηφοφορίες (για τον λόγο αυτό κάποιοι ζητούν να υπάρχει πλειοψηφία 50%+1).
Η μη τήρηση των προθεσμιών προειδοποίησης για την κήρυξη απεργίας.
Η μη διάθεση προσωπικού ασφαλείας για την αντιμετώπιση στοιχειωδών αναγκών του κοινωνικού συνόλου.
Η παράκαμψη της διαδικασίας του δημόσιου διαλόγου.
Τα ιδιαίτερα προνόμια που έχουν οι συνδικαλιστές.
Η απαγόρευση του λοκ άουτ (δηλαδή του δικαιώματος των εργοδοτών για ανταπεργία που ισχύει στην Ε.Ε).                                                                                                                         πηγη