Oχι μόνο δεν ξεφουσκώνει, όπως περίμεναν
μερικοί, αλλά δείχνει μια πρωτοφανή σταθερότητα… «στα ψηλά» το κόμμα του
Καμμένου. Κι αυτό γιατί, όπως πολύ ωραία το είπε ένας παλιός κοινοβουλευτικός
της δεξιάς, «ο Καμμένος είναι η τιμωρία για τις αμαρτίες μας…».
Στα επιτελεία των δυο μεγάλων κομμάτων, αλλά και στα επιτελεία των μικρότερων, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αποτελούν πραγματικό πονοκέφαλο.
Στο βιογραφικό του πρώην υπουργού δεν βρίσκουν, παρά το ξεσκόνισμα, εκείνες τις λαδιές που θα επέτρεπαν να του επιτεθούν προσωπικά.
Με τα μνημόνια δεν έχει λερώσει τα χέρια του, σε σκάνδαλα δεν ακούστηκε ποτέ το όνομά του και οι πολιτικές του θέσεις διακρίνονται μεν από ορμητικότητα, που τρομάζει ορισμένους, αλλά από την άλλη διαγράφουν καθαρά τα μέτωπα και τους αντιπάλους, χωρίς τα συνηθισμένα μισόλογα.
Κι αυτό φαίνεται ότι «πιάνει» σε πολύ κόσμο, που έχει απαυδήσει από τις φλυαρίες και τον ξύλινο λόγο των πολιτικών οι οποίοι συνήθως μιλούν για να παραπλανήσουν και όχι για να διαφωτίσουν.
Στη ΝΔ θεωρούν τον Καμμένο το βασικό εμπόδιο προς την αυτοδυναμία, ή έστω προς ένα αξιοπρεπές ποσοστό, κοντά στο ποσοστό ήττας του 2009.
Για να τον παραμερίσουν καταλογίζουν στον πρώην υπουργό τυχοδιωκτισμό, λαϊκισμό, έλλειψη προτάσεων και ταύτιση με την άκρα αριστερά –κατηγορίες που στις σημερινές συνθήκες μάλλον διαφημιστικά παρά δυσφημιστικά λειτουργούν στον πολύ κόσμο.
Γιατί ο Καμμένος εκφράζει την οργή ενός μεγάλου τμήματος αυτού του κόσμου, που προέρχεται από την κεντροδεξιά, αλλά κι από το ΛΑΟΣ, ακόμα κι από την αριστερά.
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν επιλέξει τη γραμμή να αντιμετωπίζουν τους Ανεξάρτητους Έλληνες ως ακραίο κόμμα, τσουβαλιάζοντάς τους με τον ΣΥΡΙΖΑ και χαρακτηρίζοντάς τους επικίνδυνη δύναμη. Κι αυτού του είδους οι επιθέσεις όμως αναφέρονται μάλλον σε άλλη εποχή και ελάχιστα αγγίζουν τους θυμωμένους Έλληνες.
Οι δυο στυλοβάτες του δικομματισμού δεν καταλαβαίνουν ότι οι Έλληνες στους οποίους απευθύνονται δεν είναι οι ίδιοι που ήταν πριν δυο τρία χρόνια, ενώ ο Καμμένος έχει πιάσει το νόημα του καιρού και το σφυγμό των συμπατριωτών του.
Γι’ αυτό και στη φάση αυτή, όπως είπε ένας από τους επιτελείς του Βενιζέλου, «καλύτερα να μη μιλάμε καθόλου για τον Καμμένο, γιατί όσο πιο πολύ μιλάμε, τόσο πιο πολύ θα ανεβαίνει».
Τέλος πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Καμμένος, που δέχεται κατηγορίες για ακροδεξιά και εθνικιστική κατεύθυνση, μπορεί να αποδειχτεί το βασικό εμπόδιο για την είσοδο των χιτλερικών της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, καθώς είναι σε θέση να διοχετεύσει στο δικό του κόμμα τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση που αυτή τη στιγμή κατευθύνεται προς τους Έλληνες Φύρερ… πηγη
Στα επιτελεία των δυο μεγάλων κομμάτων, αλλά και στα επιτελεία των μικρότερων, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες αποτελούν πραγματικό πονοκέφαλο.
Στο βιογραφικό του πρώην υπουργού δεν βρίσκουν, παρά το ξεσκόνισμα, εκείνες τις λαδιές που θα επέτρεπαν να του επιτεθούν προσωπικά.
Με τα μνημόνια δεν έχει λερώσει τα χέρια του, σε σκάνδαλα δεν ακούστηκε ποτέ το όνομά του και οι πολιτικές του θέσεις διακρίνονται μεν από ορμητικότητα, που τρομάζει ορισμένους, αλλά από την άλλη διαγράφουν καθαρά τα μέτωπα και τους αντιπάλους, χωρίς τα συνηθισμένα μισόλογα.
Κι αυτό φαίνεται ότι «πιάνει» σε πολύ κόσμο, που έχει απαυδήσει από τις φλυαρίες και τον ξύλινο λόγο των πολιτικών οι οποίοι συνήθως μιλούν για να παραπλανήσουν και όχι για να διαφωτίσουν.
Στη ΝΔ θεωρούν τον Καμμένο το βασικό εμπόδιο προς την αυτοδυναμία, ή έστω προς ένα αξιοπρεπές ποσοστό, κοντά στο ποσοστό ήττας του 2009.
Για να τον παραμερίσουν καταλογίζουν στον πρώην υπουργό τυχοδιωκτισμό, λαϊκισμό, έλλειψη προτάσεων και ταύτιση με την άκρα αριστερά –κατηγορίες που στις σημερινές συνθήκες μάλλον διαφημιστικά παρά δυσφημιστικά λειτουργούν στον πολύ κόσμο.
Γιατί ο Καμμένος εκφράζει την οργή ενός μεγάλου τμήματος αυτού του κόσμου, που προέρχεται από την κεντροδεξιά, αλλά κι από το ΛΑΟΣ, ακόμα κι από την αριστερά.
Στο ΠΑΣΟΚ έχουν επιλέξει τη γραμμή να αντιμετωπίζουν τους Ανεξάρτητους Έλληνες ως ακραίο κόμμα, τσουβαλιάζοντάς τους με τον ΣΥΡΙΖΑ και χαρακτηρίζοντάς τους επικίνδυνη δύναμη. Κι αυτού του είδους οι επιθέσεις όμως αναφέρονται μάλλον σε άλλη εποχή και ελάχιστα αγγίζουν τους θυμωμένους Έλληνες.
Οι δυο στυλοβάτες του δικομματισμού δεν καταλαβαίνουν ότι οι Έλληνες στους οποίους απευθύνονται δεν είναι οι ίδιοι που ήταν πριν δυο τρία χρόνια, ενώ ο Καμμένος έχει πιάσει το νόημα του καιρού και το σφυγμό των συμπατριωτών του.
Γι’ αυτό και στη φάση αυτή, όπως είπε ένας από τους επιτελείς του Βενιζέλου, «καλύτερα να μη μιλάμε καθόλου για τον Καμμένο, γιατί όσο πιο πολύ μιλάμε, τόσο πιο πολύ θα ανεβαίνει».
Τέλος πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Καμμένος, που δέχεται κατηγορίες για ακροδεξιά και εθνικιστική κατεύθυνση, μπορεί να αποδειχτεί το βασικό εμπόδιο για την είσοδο των χιτλερικών της Χρυσής Αυγής στη Βουλή, καθώς είναι σε θέση να διοχετεύσει στο δικό του κόμμα τη διαμαρτυρία και την αγανάκτηση που αυτή τη στιγμή κατευθύνεται προς τους Έλληνες Φύρερ… πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου