H Fordo, η εκτέλεση του καθηγητή Ahmadi-Roshan και τα αεροπλανοφόρα που συγκεντρώνονται στο πάρτι του Περσικού

Γράφει ο Υπσγος (ε.α.) Ιωάννης Μπαλτζώης*

Η κατάσταση στην περιοχή του Περσικού (ή Αραβικού) Κόλπου αρχίζει πλέον να αποτελεί στην κυριολεξία το πιο θερμό σημείο του πλανήτη και αυτά που εκτιμούσαμε, αλλά απευχόμαστε, αρχίζουν δυστυχώς να υλοποιούνται...

Η είδηση πως το Ιράν έχει ξεκινήσει τη διαδικασία εμπλουτισμού ουρανίου σε ποσοστό 20% σε υπόγειες και καλά θωρακισμένες εγκαταστάσεις, έπεσε στο διεθνές στερέωμα προκαλώντας... ωστικό κύμα αντιδράσεων. Η μία μετά την άλλη οι μεγαλύτερες δυνάμεις της Δύσης έσπευσαν να καταδικάσουν την Τεχεράνη.

Πρώτη και καλύτερη η Ουάσιγκτον κατηγόρησε το Ιράν για «περαιτέρω κλιμάκωση» στην παραβίαση των υποχρεώσεών του αναφορικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα και κάλεσε την Τεχεράνη «να παγώσει τις δραστηριότητες εμπλουτισμού και να συμμορφωθεί αμέσως με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ». Και να ήταν μόνο οι διπλωματικές αντιδράσεις!!

Σαράντα οκτώ ώρες αφότου το Ιράν άρχισε τον εμπλουτισμό ουρανίου στην οχυρωμένη τοποθεσία Fordo κοντά στην Τεχεράνη, ο Καθηγητής Mostafa Ahmadi-Roshan, αναπληρωτής διευθυντής της πρώτης εγκατάστασης εμπλουτισμού ουρανίου στο Νατάνζ, σκοτώθηκε νωρίς το πρωί της Τετάρτης (11 Ιαν. 2012), με επικαλούμενη βόμβα, που τοποθετήθηκε στο αυτοκίνητό του από δύο μοτοσικλετιστές. Η βόμβα εξερράγη κοντά στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Σαρίφ στο βόρειο τμήμα της Τεχεράνης. Ο Καθηγητής Ahmadi-Roshan ήταν ο τέταρτος Ιρανός πυρηνικός επιστήμονας, που έχει δολοφονηθεί μυστηριωδώς στην Τεχεράνη, μέσα σε δύο χρόνια!! Η ίδια μέθοδος χρησιμοποιήθηκε και σε μια παρόμοια επιχείρηση το περασμένο έτος. Το Ιράν είχε κατηγορήσει για όλες αυτές τις περιπτώσεις το Ισραήλ. Το ίδιο έκανε και τώρα, αλλά αυτή την φορά συμπεριέλαβε στις κατηγορίες του, εκτός του συνήθη υπόπτου την Ισραηλινή Μοσάντ και τους Αμερικανούς (CIA). Φαίνεται ότι ο πόλεμος στην Μέση Ανατολή έχει ξεκινήσει, όχι με την μορφή που γνωρίζουμε. Σε αυτή την φάση η μέθοδος είναι η διείσδυση εντός του εδάφους του εχθρού, με σαμποτάζ και δολιοφθορές σε στρατηγικές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις, καθώς και με επιλεκτικές δολοφονίες σημαντικών προσώπων. Και τα έχουμε δει όλα αυτά τελευταία εντός του Ιράν. Φαίνεται ότι το Ιράν βρίθει από κεκαλυμμένους πράκτορες μυστικών υπηρεσιών και κομάντος ειδικών αποστολών. Από ποιες χώρες; Είναι αυτονόητο.

Την ιδία ημέρα ο Πρόεδρος Ομπάμα συναντήθηκε με τον ΥΠΕΞ της Σαουδικής Αραβίας, με συνθήκες σχεδόν μυστικότητας, χωρίς να ανακοινωθεί το παραμικρό, κάτι ασύνηθες για τον Λευκό Οίκο, πράγμα που αναδεικνύει το σοβαρό της κατάστασης. Κανείς σοβαρός αναλυτής δεν αμφιβάλλει ότι η συζήτησή τους αφορούσε όχι μόνο το γεγονός της εκτέλεσης του Ιρανού επιστήμονα και τις συνέπειές της, αλλά και την γενικότερη κατάσταση στον Κόλπο, καθώς και τις απειλές του Ιράν για κλείσιμο των στενών του Ορμούζ. Η Σαουδική Αραβία είναι ο μεγαλύτερος προμηθευτής πετρελαίου παγκοσμίως. Θεωρείται επίσης βέβαιο ότι στις συζητήσεις αυτές συμπεριελήφθη και το θέμα της Συρίας και σε ότι αφορά τις μελλοντικές εξελίξεις που αναμένονται.

Λίγο πριν από την άφιξή του Σαουδάραβα Υπουργού οι Αρχηγοί του Ναυτικού και της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ έκαναν κάποιες δηλώσεις σχετικά με τις προετοιμασίες για τις επικείμενες προετοιμασίες και προπαρασκευαστικές ενέργειες, με σκοπό να κρατήσουν τα στενά του Ορμούζ ανοικτά στις διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές, σε σχέση με τις επικείμενες μελλοντικές εξελίξεις. Και αυτό ασύνηθες γεγονός, που παραβιάζει την αρχή της μυστικότητας, πλην όμως εξυπηρετεί στην παρούσα φάση την Αμερικανική πολιτική στον ψυχολογικό και πόλεμο των νεύρων, που εφαρμόζεται πλέον στην περιοχή. Αξιόπιστες πηγές αναφέρουν ότι ο Λευκός Οίκος προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει τους σκεπτικιστές Σαουδάραβες ότι ο πρόεδρος είναι πλέον αποφασισμένος να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, ακόμη και στρατιωτικών μέσων, για να κρατήσει τα ζωτικής σημασίας για την παγκόσμια ναυσιπλοΐα στενά του Ορμούζ ανοικτά, να διαφυλάξει με κάθε τρόπο τις εγκαταστάσεις πετρελαίου σε όλο τον Κόλπο, ώστε να μην διακοπεί η ροή πετρελαίου και τέλος να εμποδίσει το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον λοιπόν παρουσιάζουν οι δηλώσεις των δύο Αρχηγών, την περίοδο αυτή, ασυνήθεις όπως προαναφέραμε. Ο Α/ΓΕΝ των ΗΠΑ Ναύαρχος Jonathan Greenert είπε ότι οι προετοιμασίες για μια πιθανή σύγκρουση στα Στενά του Ορμούζ (μεταξύ των ΗΠΑ και του Ιράν) τον κάνουν να μην κοιμάται την νύχτα. Ο Αμερικανός Ναύαρχος πρόσθεσε: «Αν με ρωτήσετε γιατί δεν κοιμάμαι τα βράδια είναι για ότι συμβαίνει στα στενά του Ορμούζ και στην περιοχή του Αραβικού-Περσικού Κόλπου. Εγώ είμαι ο διοργανωτής, ο εκπαιδευτής και ο διαθέτων τον στρατιωτικό εξοπλισμό, την στρατιωτική δύναμη. Θέλω να είμαι σίγουρος ότι οι άνθρωποι μας, που ευρίσκονται στην περιοχή του Κόλπου έχουν τον κατάλληλο εξοπλισμό για να κάνουν το σωστό, με πρωταρχικό σκοπό την ασφάλειά των. Να εκτελέσουν την αποστολή των σε όλους τους τομείς της στρατιωτικής των δραστηριότητας».

Ο δε Α/ΓΕΑ των ΗΠΑ Πτέραρχος Norton Schwartz δήλωσε ότι η πολεμική αεροπορία των ΗΠΑ θα διαδραματίσει προφανώς πολύ σημαντικό ρόλο στη διατήρηση των Στενών του Ορμούζ ανοιχτά.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, ο στρατηγός Μάρτιν Dempsey, ο Αρχηγός του Μεικτού Επιτελείου των ΗΠΑ, αναγνώρισε ότι το Ιράν θα μπορούσε να κλείσει τα στενά του Ορμούζ για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά αν το έκανε αυτό οι ΗΠΑ θα αναλάβουν δράση οπωσδήποτε και θα ανοίξουν εκ νέου τα Στενά. Έτσι είναι πλέον σαφές ότι οι ΗΠΑ δεν θα μείνουν απαθείς και θα αντιδράσουν με στρατιωτικά μέσα, αν απειληθούν μέσα, οπλικά συστήματα, εγκαταστάσεις πολιτικές και στρατιωτικές και φυσικά αν εκδηλωθεί προσπάθεια κλεισίματος των στενών. Και δεν θα είναι μόνοι τους. Από κοντά και με δύναμη το Ισραήλ, που δηλώνει έτοιμο, ακόμη και μόνο του να εξαλείψει την Ιρανική πυρηνική απειλή, παρά τις γνωστικές φωνές εντός της χώρας. Και φυσικά, όπως εκτιμάται και η Αγγλία, που δεν θα θέλει να λείψει από το πάρτι του Σατανά. Το Ριάντ, από την πλευρά του, έχει υποσχεθεί στις ΗΠΑ να καλύψει τυχόν ελλείψεις κατά την πώληση του πετρελαίου που παράγεται, από τις δυτικές κυρώσεις κατά του Ιράν, ώστε να συμβάλει στην εκστρατεία της Ουάσιγκτον να πείσει τους αγοραστές της Ασίας όπως η Ινδία, η Ιαπωνία, η Κίνα και η Νότια Κορέα για να μειώσουν τις αγορές τους από το Ιράν. Για την Ευρώπη δεν τίθεται θέμα, καθόσον θεωρείται βέβαιο ότι η Ε.Ε. θα απαγορεύσει στα μέλη της οιαδήποτε συναλλαγή με το Ιράν και φυσικά η πρώτη που θίγεται είναι η Ελλάδα, καθόσον το Ιράν είναι η μόνη πετρελαιοπαραγωγός χώρα, που μας χορηγεί πετρέλαιο με πίστωση! Οι οικονομικές επιπτώσεις για μας θα είναι τραγικές, αλλά μήπως όλη η κατάσταση που βιώνουμε δεν είναι πλέον μια τραγωδία;

Αυτή η δέσμευση της Σαουδικής Αραβίας δεν είναι εύκολη, ούτε τυχαία. Εδώ πλέον τίθεται το ερώτημα κατά πόσο γρήγορα η Σαουδική Αραβία θα έχει την δυνατότητα να αυξήσει την παραγωγή της σε πετρέλαιο και να μπορεί να καλύπτει τις νέες διεθνείς ανάγκες. Η εκτίμηση των εμπειρογνωμόνων είναι από έξι έως εννέα μήνες τουλάχιστον, άρα μεγάλος χρόνος. Πλέον τούτου, υπάρχει και η απειλή, που έχει εκτοξευτεί από την Τεχεράνη: Σε περίπτωση που οι ΗΠΑ συνεχίζουν να πιέζουν και να επιβάλλουν σε Ευρωπαϊκές και Ασιατικές κυβερνήσεις την εφαρμογή του εμπάργκο πετρελαίου από το Ιράν, τότε το Ιράν, όπως έχει απειλήσει, θα αντιδράσει και σύμφωνα με τις δηλώσεις Ιρανών αξιωματούχων, αλλά και του ιδίου Αρχηγού του Στρατού πρόσφατα, ότι «ούτε μία σταγόνα πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και του Κόλπου δεν θα περάσει μέσα από τα στενά του Ορμούζ».

Πολλοί δυτικοί εμπειρογνώμονες θεωρούν την απειλή της Τεχεράνης ως κενή και ως μια ρητορική υπερβολή, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι το κλείσιμο των ζωτικής σημασίας στενών, πάνω απ' όλα θα έχει επιπτώσεις στις εξαγωγές πετρελαίου του Ιράν, που αποτελεί και την κύρια πηγή εσόδων της χώρας.
Από την άλλη πλευρά επίσης, κάποιες Ιρανικές πηγές αναφέρουν ότι η Τεχεράνη σκέφτεται όχι έναν πλήρη αποκλεισμό, αλλά ένα αποσπασματικό και επιλεκτικό κλείσιμο των Στενών του Ορμούζ και αποφυγή πλήρους στρατιωτικής δράσης, με την εκτίμηση ότι οι ΗΠΑ δεν θα επιτεθούν κατά των Ιρανικών πετρελαιοφόρων ή ακόμα και κατά των ναυτικών τους Μονάδων και στρατιωτικών εγκαταστάσεων, που θα ευρίσκονται στην περιοχή. Έτσι κατά την άποψη των Ιρανών, μια περιορισμένη και μικρή γενικά δραστηριότητα, θα είναι αρκετή για να προκαλέσει μια σημαντική άνοδο των τιμών πετρελαίου παγκοσμίως και φυσικά να εξακοντίσει τα ποσά ασφάλισης των δεξαμενοπλοίων, που θα μεταφέρουν πετρέλαιο από την περιοχή του κόλπου, σε πολύ υψηλά επίπεδα, προκαλώντας αφόρητες πιέσεις και οικονομική επιπτώσεις στις ενεργειακές αγορές του κόσμου. Η κατάσταση αυτή όπως εκτιμούν οι Ιρανοί θα αποβεί αφενός προς δικό τους όφελος, οικονομικό και πολιτικό και αφετέρου εις βάρος της Αμερικανικής πολιτικής, αφού θα έχουν αποτύχει σε αυτά που έχουν διακηρύξει (ασφάλεια, εγγύηση ροής πετρελαίου κλπ) και θα έχουν προκαλέσει μια νέα και ίσως την μεγαλύτερη παγκόσμια οικονομική κρίση. Πριν από δύο χρόνια είχαμε ένα περιστατικό, με την καταστροφή ενός Ιαπωνικού δεξαμενοπλοίου από μια απλή βολή πυραύλου, ενός Ιρανικού ταχύπλοου των Φρουρών της Επανάστασης, από το νησί του Αμπού Μούσα στη βόρεια έξοδο του Ορμούζ και οι ΗΠΑ επέλεξαν να κρατήσουν χαμηλά τις εντάσεις γύρω από την οδό εξαγωγής του Κόλπου, για τους παραπάνω λόγους.

Κατά την άποψή μας η κατάσταση δεν είναι εύκολη, είναι τρομερά δύσκολη και επικίνδυνη , είναι ακόμη πιο περίπλοκη, ίσως να ξεφεύγει των σχεδιασμό των εμπλεκομένων και ενδεχομένως ακόμη και ένα μικρό συμβάν να αποτελέσει τον σπινθήρα, που θα πυροδοτήσει την ευαίσθητη και επικίνδυνη για την παγκόσμια ειρήνη περιοχή, την πυριτιδαποθήκη, που λέγεται Μέση Ανατολή. Ήδη οι Αμερικανοί αρχίζουν να μεταφέρουν δυνάμεις στην περιοχή, ένδειξη προπαρασκευαστικών ενεργειών για τα χειρότερα. Έτσι συγκεντρώνεται σταδιακά η δύναμη κρούσης του Αμερικανικού Ναυτικού στην θαλάσσια περιοχή πλησίον του Ιράν με την αποστολή στην περιοχή δύο ακόμα αεροπλανοφόρων εκτός του USS John C. Stennis (CVN-94) που ήδη βρίσκεται στην περιοχή και των πλοίων που συγκροτούν τις ομάδες κρούσης αυτών. Πρόκειται για το αεροπλανοφόρο USS Carl Vinson (CVN-70) και το USS Abraham Linkoln (CVN-72) μαζί με τα πλοία που τα συνοδεύουν κλάσης Ticoderoga, Arleigh Burke και O.H. Perry. Η κατάσταση εκτιμάται πλέον ως πολύ κρίσιμη και επικίνδυνη.

Γιατί δεν είναι μόνο τα πετρέλαια του Κόλπου και η μεταφορά των στην παγκόσμια αγορά. Είναι ακόμη το μεγάλο θέμα των πυρηνικών του Ιράν και η έναρξη εμπλουτισμού ουρανίου, που αποτελεί τεκμήριο ενοχής και επιστημονικά την απόδειξη κατασκευής πυρηνικού όπλου. Είναι ακόμη και το θέμα της Συρίας, πιστή σύμμαχος και ¨προτεκτοράτο¨ του Ιράν, οι εξελίξεις εντός της χώρας, η προσπάθεια των ΗΠΑ να ανατρέψουν τον πρόεδρο Άσαντ, που όπως φαίνεται θα αποτελέσει (η Συρία) μέρος της αντιπαράθεσης των δύο πλευρών σε οιαδήποτε μορφή και αν υλοποιηθεί. Είναι ακόμη και οι σύμμαχοι και από τις δύο πλευρές (Ρωσία, Κίνα από πλευράς Ιράν και Ισραήλ, Αγγλία κλπ από πλευράς ΗΠΑ) που ενδεχομένως θα εμπλακούν εν μέρει η ολοκληρωτικά, φανερά η κρυφά, ηθελημένα ή όχι. Και προσοχή δεν πρέπει να αγνοούμε τις θέσεις Κίνας και της Ρωσίας επί των παραπάνω θεμάτων και τις προειδοποιήσεις των. Ήδη στην Ανατολική Μεσόγειο, κοντά στα παράλια της Συρίας πλέει η Ρωσική αρμάδα, κάνοντας ασκήσεις στην περιοχή, με επικεφαλής το αεροπλανοφόρο ¨Ναύαρχος Κουζνέτσωφ¨. Γεγονότα και καταστάσεις που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε. Ε τότε τι έχουμε: Γενίκευση. Αυτό που οι εχέφρονες και οι γνωρίζοντες φοβούνται και απεύχονται. Το πάρτι στον Περσικό κόλπο φαίνεται ότι αρχίζει.

*Ο Ιωάννης Μπαλτζώης είναι Υποστράτηγος (ε.α.) και είναι συνδιαχειριστής της ιστοσελίδας www.analystsforchange.org                                                                                                                     geopoliticsdailynews