Τρίτη 29 Μαΐου 2012

Άλωση 2012


Αθόρυβα, αναίμακτα σχεδόν ειρηνικά κι αδιαμαρτύρητα ο ελληνικός πολιτισμός παραδωθηκε στην βαρβαρότητα.

Κάπως έτσι είχε πέσει και... το Βυζάντιο. Τριακόσια ογδοντα δυο χρόνια πριν, στο Ματικερτ (ποσοι αραγε δεν θα χρειαστει να το googlαρουν;) είχε ξεκινήσει η αποδόμηση της ΕλληνοΡωμαϊκής αυτοκρατορίας. Πολλές μικρές χαμένες μάζες συντέλεσαν μέχρι το 1453 στην αποδυνάμωση του Βυζαντίου, στη μείωση της επιρροής του πολιτικά και πολιτισμικά. Η άλωση ήταν το τελευταίο βήμα, η υπογραφή στην ληξιαρχικη πράξη θανάτου της Αυτοκρατορίας.

Αυτο ζούνε τώρα οι Έλληνες. Μέχρι τώρα αθόρυβα πριονιζόταν ιστορία, θεσμοί, πολιτισμός, παραγωγικός ιστός.

Τα τελευταία χρόνια είχε μείνει μόνο ο σκληρός πυρήνας μας, η Πόλη μας. Η κερκοπόρτα του μνημονίου εφέρε τον κατακτητή στις αυλές και τους δρόμους μας. Η πολιορκία και η σταδιακή αλλοτρίωση δίνουν τη θέση τους στη σφαγή.

Η κατακόρυφη άνοδος των αυτοκτονιων και της εγκληματικότητας είναι η κυριολεκτική μετάβαση από την αναίμακτη φθορά στην αιματηρή άλωση, η κατακρεουργγση του εισοδήματος των πολιτών, η ασφυκτική φορολογία, η συστηματική υποτίμηση του τόπου είναι ο νέος τρόπος να κατακτηθεί η χώρα χωρίς στρατο.

Και αν παραστεί η ανάγκη για στρατο, τον εκφοβιστικό του ρόλο τον παίζουν δωρεάν και άθελα τους οι στρατιές εξαθλίωμενων και απελπισμένων μεταναστών που έχουν καταλάβει ήδη το κέντρο της πρωτεύουσας.

Ας είμαστε ειλικρινείς. Την πρώτη και σημαντικότερη κερκόπόρτα την ανοίξαμε εμείς

Εμείς που ξεχάσαμε το Βυζάντιο τη μεγαλύτερη αυτοκρατορία που υπήρξε ποτε.

Εμείς που ντρεπόμαστε μα μιλήσουμε για την Πόλη ΜΑΣ μην μας πουν εθνικιστές.

Εμείς που δεν κυματίζουμε μέσίστιες της σημαίες Είς μνημην της καταστροφής.

Εμείς που σβυσαμε απο την μνήμη μας το μόνο φως που υπήρχε στο σκοτάδι του μεσαίωνα.

Εμείς που τα παιδια μας ξέρουν τον βασιλιά Αρθουρο και τους Σταυροφορους, μα όχι τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο που με τις μεταρρυθμίσεις του σε γλώσσα, διοικηση και νομοθεσία πέρασε την ρωμαϊκή αυτοκρατορία απο την αρχαιότητα στο Βυζάντιο.

Εμείς που φοβόμαστε να μιλήσουμε για το παρελθόν μας. Εμείς που ξεχνάμε το παρελθόν γυρνώντας την πλάτη στο μέλλον.

Εμείς που δισταζουμε να πούμε ότι η Ιστορία αυτο του τόπου είναι η Ιστορία των Ιστοριων.

Εμείς που παραδώσαμε τα κλειδιά με αντάλλαγμα λιγη δανεική και χαμηλότοκη ευημερία.

Ας αντισταθούμε έστω και τώρα.

Η νέα Άλωση συντελείται και πρέπει να την σταματήσουμε.                                                         πηγη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου